Podsumowanie tygodnia

Od miesiąca na rynkach akcji znajdujemy się w trendzie bocznym. W przeciągu ostatnich trzydziestu dni, główny warszawski indeks wzrósł jedynie o jeden procent. Lepiej zachowały się indeksy małych i średnich spółek. mWIG40 oraz sWIG80 wzrosły kolejno o 4,8% i 6,2%. Jednak w ostatnim kwartale tego roku dla inwestorów będą najważniejsze prawdopodobnie wyniki finansowe za 3Q, które spółki zaczną publikować w przeciągu miesiąca. Otoczenie makroekonomiczne i rynkowe zdaje się jednak sprzyjać większym spółkom, także w inwestowaniu w mniejsze podmioty, inwestorzy powinni kierować się selekcją. Nasz rynek na tle zagranicznych giełd wypada względnie dobrze. W minionym tygodniu najbardziej tracił japoński indeks NIKKEI225, który przy okazji ma najgorszy wynik od początku roku spośród zaprezentowanych przez nas indeksów.

Ostatnie dane z polskiego rynku funduszy inwestycyjnych, zdają się potwierdzać wysoką awersje do ryzyka inwestorów. Nowy kapitał, który wpływa do TFI jest praktycznie w całości kierowany do funduszy dłużnych. Niewątpliwie jedną z przyczyn stojąca za sytuacją są wciąż spadające rentowności obligacji skarbowych. Duży popyt ze strony inwestorów zagranicznych pozwolił zarządzającym na wygenerowanie wysokich stóp zwrotu.

Koncentrując się na samych spółkach, warto wspomnieć o sprzedaży przez AmRest 97 restauracji Applebee’s za ponad 90 mln USD. W Stanach natomiast pierwsze spółki podały już wyniki finansowe. Na razie mogą one napawać optymizmem i pobijają prognozy analityków. Alcoa zaraportowała 0,03 USD zysku na akcję wobec prognoz na poziomie 0,00 USD. Natomiast na koniec tygodnia wyniki podały banki JP Morgan oraz Wells Fargo. W przypadku pierwszej instytucji to jest zysk netto wzrósł o 34% i wyniósł 1,4 USD na akcje. Również skala wygenerowana przychodów pobiła oczekiwania analityków. Bank osiągnął 25,86 mld USD przychodów w porównaniu z prognozami na poziomie 24,53 mld USD. Wyniki Wells Fargo już niekoniecznie są takie jednoznaczne. Z jednej strony bank poprawił zysk netto o ponad 20%, jednak osiągnął to przy niższych od prognoz przychodach i niższej marży odsetkowej rok do roku

Informacje z polskiego świata polityki potraktowane zostały przez rynek jako ciekawostka i nie przyczyniły się do zmiany postrzegania polskich obligacji. Większe znaczenie odegrały gołębie wypowiedzi członków RPP, postrzeganych dotychczas jako jastrzębie skrzydło Rady. Inwestorzy dostrzegli determinację RPP w kierunku luzowania polityki monetarnej już na listopadowym posiedzeniu co najwyraźniej było widać na ryku krótkoterminowego pieniądza gdzie oprocentowanie systematycznie spada. Decyzja o obniżce stóp procentowych obije się najmocniej na oprocentowaniu depozytów, których obecny poziom nie odpowiada realiom rynkowym i bardziej jest elementem kampanii marketingowych niż racjonalnej gospodarki pieniężnej.

Kolejny tydzień października pogłębił spadki cen surowców w obawie o silniejsze niż oczekiwano spowolnienie globalnej koniunktury. W szczególności niepokój budzi stan gospodarki chińskiej, największego konsumenta wielu surowców. Indeks Reuters Jefferies CRB spadł o 0,4%, tym samym znalazł się 4,5% poniżej ostatniego maksimum z połowy września. Słabo zachowywały się przede wszystkim najbardziej cykliczne rynki metali z ponad 5% spadkiem cen aluminium i niklu. W mniejszym stopniu taniały kruszce – złoto pod koniec sesij piątkowej kosztowało 1758 USD/uncję (-1,16%) a srebro 33,6 USD (-2,6%). Pod presją pozostawały również surowce rolne jak soja, pszenica, cukier. Wzrosły natomiast ceny ropy WTI oraz Brent (+2,2%). Po silnych wzrostach wywołanych ogłoszeniem QE3 rynkom wyraźnie zabrakło pozytywnych bodźców. Jednocześnie kolejne cięcia prognoz makroekonomicznych na przyszły rok wydają się odzwierciedlone w cenach. O ile zatem nie pojawią się nieoczekiwane czynniki podażowe kontynuacja trendu bocznego w najbliższych tygodniach wydaje się bardzo prawdopodobna.